آیینی هر ساله در یکی از روستاهای مازندران انجام می‌شود که اگرچه مردان نیز در آن حضور دارند اما نذر این آیین زنانه است.

به گزارش شمال نیوز به نقل از فارس، روستای کلوده در حد فاصل میان شهرستان آمل و محمودآباد هر ساله میزبانی گروه بزرگی از مردان و زنانی است که برای گرو گرفتن روسری نذری علم حضرت ابوالفضل (ع) به این روستا می‌آیند.

اجداد و بزرگان خانواده جمالی از سال‌ها پیش از یکی از ییلاقات آمل در منطقه لاریجان به نام " حاجی‌دلا" علمی را برای برگزاری مراسم مذهبی منتسب به حضرت عباس(ع)  به این روستا آورده‌اند که امروز آوازه آن تا بسیاری از استان‌های کشور رفته است.

امروز روز هفتم ماه محرم باز هم طبق همه 300 سال گذشته این خانواده جمالی بود از صبح دروازه‌های خانه‌هایشان را به روی عزاداران گشوده و پذیرای آنان بودند.

گروه  از زنانی که از ورودی تا خانه جمالی‌ها دسته دسته راهی بودند به خوبی می‌توانستید بدانید که مراسم در یکی از خانه‌های روستا انجام می‌شود.

انبوه زنان در حیاط خانه رفت و آمد می‌کنند، بسیاری خود را به بالای ایوان برای گرفتن نذری از علم که نماد توسل به علمدار کربلا است می‌رسانند و عده‌ بسیاری نیز با بقچه‌ای از روسری به نزد علم می‌روند؛ اینان کسانی هستند که نذرشان ادا شده و امروز گرویی خود را با یک روسری اضافه برای علم پس آورده‌اند.

تعداد زنان هر لحظه بیشتر می‌شود، در میان ابری از دود اسپند دیگر کسی توان کنترل این زنان را ندارد و صدای طبل نشان می‌دهد که دسته مردان برای بردن علم در راه است اما زنان باید به گوشه‌های حیاط پناه ببرند و راه را برای سینه‌زنان باز کنند.

ریش سفیدان و بزرگان روستا ابتدا وارد حیاط می‌شوند و حالا نوبت مردان است که از علم عباس(ع) تبرکی بجویند و بعد جوانان و سینه‌زنان می‌آیند و عزاداری قوت می‌گیرد.

سینه‌های جوانان ستبر است و دست‌هایشان قوت‌دار، طنین سینه‌ زدن حیاط را پر کرده و دیگر اشک به زنان امان نمی‌دهد.

مادر کمر فرزند ارشدش را می‌بندد و او را برای علمداری آماده می‌کند و فرزند جمالی که حالا میراث‌دار این علم است با کمک ریش‌سفید آیینی را به نام " جمه‌پوشانی" اجرا می‌کنند.

ابتدا علم‌ها را بر سر چوب‌ها می‌زنند و بعد آن را با پارچه سیاه می‌پوشانند، بعد پارچه‌ها سبز را به علم می‌بندند و سپس با روسری‌های اهدایی زنان علم‌ها را می‌پوشانند.

نوبت به "پیرعلم" که می‌رسد از میان پارچه سبز به درش می‌آورند و در میان تکبیر گویان جوانان آن را با پارچه‌های سبز و سیاه و روسری می‌پوشانند.

جمه‌پوشانی که به اتمام می‌رسد، مردی خود را به علم می‌رساند، می‌گویند بیماری سرطان دارد از تهران آوازه نذر به این علم را شنیده و پایش را به اینجا رسانده است، از علم دل نمی‌کند، مردی موقر و سفید موی که همراه یک زن و یک نوزاد خود را به علم دخیل می‌بندند.

خانوده جمالی تاکید می‌کنند که هر ساله انبوهی از زائران از شهرها و استان‌های مختلف کشور خود را به نزد پیر علم می‌رسانند تا حاجت بگیرند.

پیرعلم حالا به میدان سینه‌زنان آمده است و در میان حزن و اندوه جوانان و پیران از حیاط خانه جمالی برای عزاداری در حسینیه روستای کلوده خارج می‌شود و تا چهل روز در حسینیه می‌ماند.

در میان کوچه سنگلاخی و باریک جمالی‌ها علم کشانده می‌شود و مردان و زنان به دنبال آن، تا رسیدن پیرعلم به دیوار حسینیه چندین گوسفند نذری قربانی می‌شود.

زنان و مردان حاجتمند دل از پیر علم بر نمی‌دارند، هنوز حیاط خانه مملو از زنان مشتاقی است که طلب روسری می‌کنند و در حیاط حسینیه نیز گرداگرد پیرعلم نیز کم نیستند.

حجم انبوهی از روسری‌های اهدایی در ایوان خانه جمالی به دست زنان داده می‌شود و بقچه‌های بزرگی نیز به پای پیرعلم در حسینیه می‌رود تا در میان مشتاقان توزیع شود.

زنان و مردانی که روسری به غنیمت گرفته‌اند نماز به پا داشته و ناهار را میهمان خانواده جمالی می‌شوند.

این نذر سال‌ها است که ادامه داد و نشانه ارادتی خالصانه به علمدار کربلا از سوی زنان و مردانی است که با توسل به نشانه‌هایی از ائمه(ع) به دنبال رفع حاجتی هستند.

گزارش از الناز پاک‌نیا